Rtęć w organizmie - alert dla lekarzy stomatologów

Szacuje się, że stężenie rtęci w moczu personelu pracującego z pacjentem w gabinecie dentystycznym waha się od 3 do 22 μg/l. Najwyższe stężenia zanotowano u tych, którzy bezpośrednio zajmowali się przygotowaniem, aplikowaniem, a także usuwaniem amalgamatu.
 

U osób, które nie są zawodowo związane z gabinetami stomatologicznymi stężenie rtęci w moczu wynosi od 1 do 5 μg/l (Hørsted-Bindslev 2004). 

Według innych badań (Ritchie et al. 2004), osoby pracujące z amalgamatem mają średnio czterokrotnie wyższe stężenie związków rtęci w moczu. Zanotowano także ścisły związek pomiędzy liczbą godzin spędzanych w pracy, liczbą amalgamatowych wypełnień, a stężeniem rtęci w organizmie.

W 45 spośród 180 gabinetów stomatologicznych przebadanych pod względem obecności rtęci w powietrzu zanotowano dawki wyższe od dopuszczalnych normą Occupational Exposure Standard (OES). Norma ta ustalana jest na podstawie opinii i ekspertyz przygotowywanych od 60 lat przez organizacje działające w różnych państwach na całym świecie.

Czas skończyć ze stosowaniem amalgamatu w stomatologii, czym prędzej, tym lepiej – apelują wpływowe organizacje funkcjonujących na forum ONZ i UE.

Ponad stustronicowa opinia, przygotowana przez Scientific Committee on Emerging and Newly Identified Health Risks (SCENIHR), powołuje się na kilkadziesiąt niezależnych ekspertyz, zgodnie z którymi rtęć zawarta w amalgamacie powoduje w organizmie człowieka, trudne do zaakceptowania, skutki uboczne.

Zagrożenie zdrowia pacjentów to jedno, szkodliwe warunki pracy personelu, na co dzień mającego do czynienia z amalgamatami – drugie. SCENIHR uspokaja, że dotychczas nie zanotowano przypadków wskazujących na to, iż dentyści, pracujący z amalgamatem, narażeni są na większe ryzyko zachorowania, będącego efektem częstszego kontaktu ze związkami rtęci.

Tak czy inaczej, amalgamat musi być wycofany z użycia w gabinetach stomatologicznych – brzmi komunikat, sygnowany przez SCENIHR (źródło: www.infodent24.pl)